Ruim 72 uur sinds mijn laatste sigaret. Voor de mensen die mij niet zo goed kennen, 72 uur niet roken is zo’n 71 uur en 45 minuten langer dan ik ooit heb volgehouden. Waarom? Ik ben gestopt. Ik was er klaar mee, het debat in mijn hoofd was uitgespeeld. Het was een net debat, voors en tegens werden sterk afgewogen, maar maandag werd er gestemd, en besloten, het was genoeg. De 2 heren ratio en emotie bespraken wat er gaande was, en ondanks dat emotie onder invloed was van nicotine, kwamen ze samen tot de conclusie dat het beter was te stoppen met diezelfde nicotine. Tot dusver ging het geweldig…
24 uur later blijkt dat de 2 heren waren vervangen en wederom ontstond er een debat. Echter, ditmaal niet door 2 nette heren. Ditmaal werden de heren vertegenwoordigd door Kuzu van DENK en een zeer fanatieke 50-jarige aanhanger van de PVV die net zijn baan is verloren aan een Pool met Marokkaanse roots. Ratio, die voorheen de boventoon voerde was tevens op vakantie. Enfin, een debat tussen deze 2 entiteiten is allicht het best te omschrijven als facistische woordenkots over en weer. En vreemd genoeg leken beide partijen het eens over dat een sigaret roken een heel goed idee is. Desalniettemin was een compromis geen optie.
Nu na 72 uur merk ik dat Kuzu en onze 50-jarige werkloze PVV’er moegestreden zijn. Langzaam maar zeker ga ik mij weer mens voelen.